Valladolid, Isla Mujeres en vaarwel Mexico!

Mijn laatste verslag uit Mexico.. *snif* Dit land is me, zoals uit mijn verslagen denk ik wel is gebleken, enorm meegevallen! Ik wist voordat ik hierheen ging totaal niet wat ik ervan moest denken en eerlijk gezegd bezocht ik dit land alleen maar omdat ik hier toch moest stoppen op weg naar Cuba... Maar ik ben enorm blij dat ik het gedaan heb, het behoort inmiddels zeker tot mijn favoriete landen van de wereld en ik denk dat de kans groot is dat ik hier ooit nog een keer terugkeer.

Maargoed later zal ik nog even verder terugblikken op het land, eerst de laatste paar dagen beschrijven! De dag dat ik mijn laatste verslag heb gepost ben ik die middag inderdaad naar de Cenotes van Cuzuma gegaan, dat was super gaaf! Het was nogal een onderneming om er te komen eerst moesten we met een collectivo en vervolgens met een soort scootertaxi. Een Spanjaard die ik in de collectivo ontmoet had regelde een laag tarief voor de scootertaxi wat blijkbaar voor alle andere taxi chauffeurs iets te laag was want er brak ineens een vechtpartij uit... Uiteindelijk werden toch we naar een plek gebracht waar je op een soort treinkarretje moest gaan zitten die getrokken werd door een paard en je naar alle drie de cenotes zou brengen. De cenotes zelf waren super mooi! Het zijn diepe grotten die met door de grond gezuiverd water gevuld zijn, dit water is zo blauw en helder dat je wel 30 meter de diepte in kan kijken! Even zwemmen was ook wel even lekker want het was de afgelopen dagen met temperaturen van rond de 30 graden erg warm!

De volgende dag weer mijn backpack gepakt en ben ik op weg gegaan naar Valladolid, een klein plaatsje vlakbij de ruïnes van Chichén Itzá. Daar kwam ik drie Nieuw-Zeelanders tegen met wie ik eerder in Merida had opgetrokken, het was hun op een na laatste avond in Mexico dus ze moesten en zouden een Piñata vinden die ze kapot konden slaan... Na een paar uur door de stad dwalen hebben we uiteindelijk een winkel gevonden die ze verkocht en zijn ze geslaagd in hun missie. De volgende dag vertrokken ze weer en huurde ik in het hostel (wat gerund werd door een Nederlander) een fiets om een cenote in de buurt te bezoeken. De cenote was mooi maar die van Cuzuma waren toch indrukwekkender. Mijn laatste dag in Valladolid heb ik besteed aan Chichén Itzá, misschien wel de beroemste ruines van Mexico. Ik was er vroeg en dat bleek later goed te zijn want rond een uur of 11 arriveerden alle touringcars vol bejaarde Amerikanen en Duitsers aan die het vegeteren in de resorts in Cancun even onderbraken om ook wat 'cultuur' op te doen... Ik denk ook dat dat is wat Chichén Itzá zo beroemd maakt, want zó bijzonder waren die ruïnes nou ook weer niet, maar de locatie vlakbij de resorts in Cancun en Playa del Carmen is natuurlijk wel handig.

Die avond de bus gepakt naar Tulum, opnieuw een afschuwelijk toeristisch dorp wat daar alleen is neergezet vanwege de toeristen... Alle hostels bleken volgeboekt te zijn (geen idee waarom) dus huurde ik uiteindelijk ergens een crappy cabana voor een nacht (en voor 2 keer de prijs die ik normaal betaal). De volgende dag had ik helemaal geen zin meer om naar de ruïnes te gaan daar die waarschijnlijk ook loaded zouden zijn en helemaal niet zo veel toe zouden voegen na de andere ervaringen. De enige reden om er misschien nog heen te gaan is het uitzicht dat je over de Caribische zee hebt maar het was die dag bewolkt dus dat zou ook niet veel bijzonders zijn geweest... Ik pakte dus voor de verandering weer een bus, dit keer naar Cancun. Het originele plan was om de meest toeristische en vol resorts geplempte plaats van Mexico meteen weer te verlaten ware het niet dat ik mijn hostel op het eilandje Isla Mujeres pas vanaf een dag later had geboekt en het nu vol was... Ik bleef dus noodgedwongen een dag tussen de betonnen resorts, de Mc Donalds'en, de Kentucky Fried Chickens en vooral de ladingen aan Amerikanen die ik ergens anders in Mexico amper gezien heb. Begrijp me niet verkeerd als mensen graag als kudde volk in een all in resort hamburgers willen eten en met een bus van plek naar plek gesleept willen worden is dat prima maar ik zit er liever niet tussen. Zij vinden mij waarschijnlijk een armoedige hippie die met z'n rugzak rondtrekt dus zolang we elkaar niet dwars zitten gaat het prima! In mijn hostel zat ik op de kamer met een man uit Meppel met zo'n zwaar accent dat hij lastiger te begrijpen was dan de meeste Mexicanen, hij bleek ook nog eens niet de allerslimste en als je al jaren naar Cancun gaat in de winter zonder ook maar iets anders van Mexico te zien... Dan ben je volgens mij ook niet helemaal lekker.

De dag erna ben ik vroeg naar Isla Mujeres gevlucht, een klein eilandje in de Caribische Zee vlak voor Cancun. Daar zit ik nu om in een relaxt hostel vol internationale backpackers wat te relaxen en van de zon te genieten (die het vandaag helaas even af laat weten). Maandag avond vertrekt mijn vlucht naar Havana en dan zal het even duren voordat jullie weer wat van mij horen aangezien internet daar nog een luxe is...

Ik ga Mexico zeker missen want, ik kan het niet vaak genoeg zeggen, het land, het eten en de mensen zijn geweldig! Natuurlijk is het wat lastig om zonder Spaans te kunnen spreken rond te komen en heeft dit land absoluut zijn nadelen. Zo zie je nog veel armoede om je heen, als je op de weg bent en van stad naar stad rijdt zie je huizen die uit alleen maar een paar betonblokken bestaan en gaten als ramen en deuren hebben. In het armste gebied waar ik doorheen reed waren huizen niet meer dan wat houten schotten en een rieten dakje. Verder sterft het hier van de oude auto's (er rijden vooral enorm veel oude VW Beetle's rond) en zijn er redelijk wat mensen die bedelen of drie noten spelen op een accordeon en daar geld voor willen hebben. Al zijn dit er gek genoeg minder dan in de grote steden in de V.S.

Ook kan de mañana-mañana cultuur voor ons punctuele Hollanders af en toe wat irritant zijn, als je vraagt hoelang iets duurt dan is het altijd of 10 minuten of een uur en dat kan dan allebei alsnog van alles betekenen. Mijn airport pickup van het vliegveld naar het hostel in Mexico city zou er bijvoorbeeld met 10 minuten zijn, ruim een uur later was ik dan ook daadwerkelijk onderweg... Alleen de 1e klas bussen vertrekken hier op tijd, dat is sowieso prima geregeld hier! De bussen zijn ruim, comfortabel en redelijk snel. Eigenlijk werken ze volgens hetzelfde principe als treinen in Nederland: de 1e klas (intercity) gaat snel tussen grote steden en populaire bestemmingen, de 2e klas (sneltrein) stopt ook bij kleinere steden en de collectivo's (stoptrein) stoppen in alle dorpen. Ondanks dat veel Amerikanen die ik gesproken heb denken dat Mexico een levensgevaarlijk gebied vol criminelen is heb ik me geen enkel moment onveilig gevoelt. De regering die hier nu zit wil veel doen aan de drugshandel en de grootschalige corruptie in dit land en dat leidt inderdaad op verschillende plaatsen tot bloedvergieten maar in het algemeen ook tot grotere controle. In de grote plaatsen en dan vooral Mexico city sterft het van de politie waarvan de meesten nog zwaar bewapend zijn ook (ik heb zelfs agenten met een 10 gauge shotgun gezien... Geen idee wanneer ze dat zouden willen gebruiken). Verder zijn er overal op de wegen checkpoints van of de politie of het leger waar ze veel auto's van de weg plukken om te doorzoeken en waar honden op zoek naar drugs langs de auto's geleid worden. Niet dat ik wil dat we in Nederland in zo'n gecontroleerde staat gaan leven maar hier draagt het toch wel bij aan je gevoel van veiligheid. Of de manier waarop de regering hier de drugsproblematiek wil aanpakken de juiste is kun je discussiëren maar het getuigt van lef dat ze het proberen en je ziet aan alles dat ze proberen te zorgen dat toeristen zich hier veilig en welkom voelen. Verder zijn alle mensen hier vooral verschrikkelijk vriendelijk, ook al verstaan we elkaar door mijn gebrekkige Spaans en hun gebrekkige Engels maar half ze doen altijd enorm veel om je te helpen. Als bijvoorbeeld je de weg vraagt en je snapt het niet helemaal lopen ze vaak vanzelf een stuk mee om het te laten zien. Verder bleek ik zelf, toen veel Mexicanen in eigen land op vakantie waren die blijkbaar nog niet veel Europeanen hebben gezien, ook een toeristische attractie... Ik heb 3 keer met willekeurige mensen die ik niet kende op de foto gemoeten, mijn naam een keer of 5 moeten zeggen en werd ik door vooral kinderen in de collectivo's aangestaard alsof ik zojuist vanaf mars op de aarde was geland... Een aparte ervaring maar wel grappig en ze bedoelen het niet verkeerd. Nouja het mag duidelijk zijn: ik zie zelf eigenlijk geen enkele reden om dit land niet te bezoeken en zou het iedereen dan ook zeker aanraden!

Next stop: Havana!