Home Sweet Home

Na een reis vanuit Cairns die in totaal bijna 45 uur duurde met tussenstops in Auckland en Shanghai ben ik een aantal dagen geleden weer teruggekomen in Nederland! Gelukkig besloot de zon vanuit Australië met me mee te reizen wat het aarden hier iets makkelijker maakt al moet ik zeggen dat ik toch even nodig heb en had om bij te komen van het dik zes maanden lang rondreizen. Natuurlijk speelt ook het tijdsverschil nog een rol en heb ik tijdens de terugreis zelf ook niet heel veel slaap gehad...

Maar nog even terug naar Australië om mijn verhaal compleet te maken, de laatste week heb ik me nog enorm vermaakt en vooral veel tijd op het water doorgebracht. Nadat ik van Fraser Island was teruggekomen reisde ik door naar Airlie Beach, een plaatsje aan de kust wat dichtbij de beroemde Whitsunday Islands ligt. De enige manier om deze prachtige omgeving te verkennen is per boot dus een dag nadat ik in Airlie was aangekomen nam ik plaats op de boot Avatar, een grote Trimaran zeilboot die plaats had voor zo'n 25 mensen. Met deze boot tourde ik voor 3 dagen over de wateren rond de eilanden en we sliepen aan boord van de boot. Het weer was opnieuw prachtig en de omgeving, die ergens wat van Griekenland weg had, adembenemend. Het water was blauwer dan blauw al was het mooiste van deze trip pas te zien op het moment dat we van boord sprongen en met onze snorkelmaskers op een kijkje namen onder water. We stopten bij een aantal koraalriffen die op nog geen 2 meter onder water zaten en waar het vol zat met duizenden vissen in de meeste mooie kleuren en in grootte verschillend van zo klein als je pink tot wel 1,5 meter lang! Ik had al vaker gesnorkeld maar dan was het meestal al leuk als er een paar vissen waren, zoiets als hier had ik nog nooit meegemaakt. Helaas kan ik met mijn camera geen foto's maken in het water maar gelukkig heb ik de foto's van iemand met wie ik snorkelde kunnen krijgen ook al geven deze foto's totaal niet de ervaring weer hoe het daar was, het geeft in ieder geval een idee. Naast het snorkelen en zonnen op de boot maakten we ook een stop op een eilandje waarop het zogenaamde Whitehaven Beach zit; een strandje wat tot de mooiste ter wereld behoort. Het water is zoals overal hier kristalhelder en strakblauw en het zand is vanwege de hoge concentratie silica (98%, hoogste ter wereld) fel wit en voelt bij het warme weer nog heerlijk koel aan.

Na de drie dagen op de boot reisde ik door naar Cairns waar ik nog één activiteit te gaan had voor ik terug zou keren naar huis. Opnieuw ging ik de zee op al was het deze keer op een motorboot en maar één dagje om het Great Barrier Reef te bezoeken. En om dit helemaal goed te kunnen doen had ik nog één speciale activiteit gepland: scuba diven! Ik wilde altijd al een keer duiken en aangezien een volledige cursus er niet in zat werden het twee introductie dives om te kijken of ik het überhaupt iets zou vinden. Na een korte instructie over hoe het allemaal werkt en de belangrijkste handsignalen ging ik bij de eerste stop uiteindelijk met de instructeur en één ander naar beneden. Het ademen ging eigenlijk verrassend makkelijk en nadat we hadden laten zien dat we het water uit ons masker konden laten lopen en het mondstuk een keer uit onze mond hadden gehaald nam de instructeur ons aan zijn arm mee naar beneden. Het was onwijs gaaf! Opnieuw waren er weer veel vissen te zien, prachtig koraal en één schildpad! Na ongeveer 15 minuten kwamen we weer terug boven water waar ik niet kon wachten op de tweede duik. Eerst moesten we nog een stukje varen over de door de harde wind vrij wilde zee. Na de rit die er voor gezorgd had dat veel mensen de vlak daarvoor gegeten lunch weer naar buiten gewerkt hadden, daalde ik opnieuw af onder water. Omdat het nu mijn tweede duik was mocht ik de arm van de instructeur loslaten en kon ik zelf wat rond zwemmen wat de hele ervaring nog veel beter maakte. Deze duik duurde wat langer (ongeveer een half uur), het koraal was veel groter en er waren ook meer vissen aanwezig. Hoogtepunt was dat er ineens een reefshark voorbij kwam zwemmen!

Toen ik weer terug was had ik nog maar één dagje over in Cairns waarna ik dus aan mijn lange reis naar huis begon en er echt een einde aan deze (in meerdere opzichten) wereldreis kwam. Ik had nooit durven dromen dat ik zo'n onwijs gave tijd zou hebben en er zo van zou genieten. Heimwee heb ik eigenlijk nooit gehad en de tijd is echt voorbij gevlogen! Ook met de keuze voor de landen ben ik erg tevreden want er was overal wel weer wat anders te zien. Of het nou Amerika was met de enorme steden maar ook de mooie natuur, het verrassende Mexico waar ik niet veel van verwacht had maar wat één van de leukste landen in de wereld bleek te zijn, het compleet bizarre communistische Cuba, Nieuw-Zeeland met haar adembenemende natuur of Australië met het grote niets in de outback en de mooie stranden. Ik kan me herinneren dat ik in het begin van mijn reis in een bar de qoute “you only live once, but if you work it right, once is enough” van Mae West op een muur geschilderd zag. En ik wil niet al te filosofisch worden maar het is wel iets wat ik toch onthouden heb en heb proberen te gebruiken tijdens de reis. Het begon met het spontaan boeken van de vlucht en vervolgens 'maar zien' wat ik verder ging doen en daarna eigenlijk alles wat ik gedaan heb. Of het nou de Golden Gate Bridge over fietsen is, het afdalen in de Grand Canyon, aapjes kijken in Mexico, een bizar huisfeest in Cuba, het beklimmen van bergen in Nieuw-Zeeland en het onder de sterren slapen in Australië... Vaker dan ooit heb ik spontaan op de dag zelf besloten om dingen te doen en vaker dan ooit heb ik bij twijfel dingen maar gewoon gedaan in plaats van gelaten en dat heeft allemaal bijgedragen aan deze onvergetelijke ervaring. Ik zou iedereen die twijfelt over een reis, of het nou een paar weken of een jaar is, toch aan willen raden om het te doen! Ik had nu de kans, tijd en de mogelijkheid om het te doen en ik denk dat ik het mezelf nooit vergeven had als ik thuis was gebleven. Je leeft inderdaad maar één keer en dingen uitstellen kun je niet blijven doen. ;)

Ik wil graag iedereen bedanken voor het in contact blijven, de 'likes', berichtjes en chats op Facebook, de e-mailtjes die ik gehad, de reacties op dit blog en zelfs die ene handgeschreven brief die ik heb mogen ontvangen. Ondanks dat ik daar erg aan het genieten was is het toch fijn om te merken dat je thuis niet vergeten wordt en er mensen zijn die met je meeleven. Ook alle dingen die ik van te voren heb gekregen zijn eigenlijk allemaal van pas gekomen! Het geld om net die paar extra activiteiten te kunnen doen, boekjes om mijn ervaringen of notities in te kunnen opschrijven en een laptop voor het bijhouden van o.a. dit blog... Ik kon het allemaal goed gebruiken!

Als laatst voor de statistiekfreaks nog wat cijfertjes!
Ik ben in totaal 194 dagen, 5 uur en 25 minuten weg geweest en hierin heb ik in totaal meer dan 74600 kilometer (= bijna 2 keer de aarde rond) afgereisd zonder dagtrips e.d. mee te rekenen. De meeste kilometers heb ik gemaakt in Australië en na het vliegtuig (50855 km) heb ik het meest in bussen gezeten (18424 km). Ik heb de economie in de gebieden behoorlijk gestimuleerd want het bedrag op mijn rekening gedurende de afgelopen maanden behoorlijk gekelderd. Gemiddeld heb ik het meeste geld uitgegeven in Australië, Nieuw-Zeeland komt op plek twee, de Verenigde Staten en Canada op drie, Cuba op vier en Mexico bleek het goedkoopst te zijn.

Goed dit was het dan echt! Ik zal deze website online houden voor mezelf om nog eens terug te lezen en verder is natuurlijk iedereen vrij om het te gebruiken om je eigen reis te plannen ;) Maar het zal vooral blijven bestaan rustig in afwachting van de volgende reis...

Pieter Verhoeven