Melbourne, Great Ocean Road en Adelaide - Reisverslag uit Adelaide, Australië van Pieter Verhoeven - WaarBenJij.nu Melbourne, Great Ocean Road en Adelaide - Reisverslag uit Adelaide, Australië van Pieter Verhoeven - WaarBenJij.nu

Melbourne, Great Ocean Road en Adelaide

Door: Pieter

Blijf op de hoogte en volg Pieter

17 April 2012 | Australië, Adelaide

Zo'n zes uur na mijn laatste update boarde ik mijn vliegtuig en een kleine vier uur later stond ik dan ook daadwerkelijk op Australische bodem! Australië stond hoog op mijn 'landen die ik nog wil zien' lijstje omdat het op de één of andere manier iets magisch voor mij heeft. Als ik vroeger iets moest noemen dat 'echt ver weg was' dan was het wel Australië en het feit dat het zo'n verschrikkelijk groot land/continent is heb ik samen met de beelden van de rode woestijngronden altijd boeiend gevonden. Daarnaast ken ik het van verhalen van mijn opa die hier zo'n 60 jaar geleden, terwijl hij denk ik iets jonger was dan ik nu ben, met de marine is geweest tijdens zijn uitzending naar Indonesië... Ik denk niet dat er nog veel hetzelfde is als toen maar het is een leuk detail.

Na mijn aankomst in Melbourne had ik toch weer een paar dagen nodig om te wennen. Het was zo'n 5 tot 10 graden warmer dan in Nieuw-Zeeland en de zon toch nog een stukje feller, verder zat ik ineens in een stad die ongeveer evenveel inwoners heeft als heel Nieuw-Zeeland bij elkaar dus ook daarvoor had ik even een omschakeling nodig. Dat ging gelukkig wat makkelijker aangezien ik niet in het stadscentrum maar in St. Kilda verbleef, een wijkje wat direct aan de kust ligt en wat rustiger is dan de chaotische binnenstad. Melbourne zelf vond ik een leuke stad maar niet heel bijzonder, het is een vrij jonge en creatieve stad wat veel steegjes met graffiti schilderingen en een leuk nachtleven oplevert. Verder heb ik het in Britse stijl gebouwde parlementsgebouw van de staat Victoria bezocht en lekker gerelaxed in een groot park. Ook ben ik op een avond naar de pier van St. Kilda gegaan aangezien hier tientallen pinguïns(!) wonen die overdag op pad zijn om vis te vangen en vlak na zonsondergang razendsnel aan komen zwemmen, de rotsen op klauteren, naar hun nest waggelen, hier even blijven staan drogen en dan erin kruipen om te gaan slapen. Ik dacht altijd dat deze dieren meer van ijsschotsen en kou hielden maar blijkbaar kunnen ze de 25 graden van Melbourne ook waarderen... Het was in ieder geval super leuk om te zien!!

Ik had het plan om vervolgens de Great Ocean Road af te rijden richting Adelaide, een aantal pogingen om via Gumtree mensen te vinden die dit samen wilden doen faalden helaas hopeloos dus besloot ik om dit maar met een driedaagse tour te doen. Het bleek uiteindelijk een goede beslissing want het was een superleuke tour! We hadden een leuke groep met 18 mensen en onze driver/guide was een man die uit de regio komt, eigenlijk al gepensioneerd is en alleen als er een tekort aan guides is wordt ingezet. Het bleek mazzel te zijn dat we hem kregen want hij was niet alleen super aardig maar had deze tour al in geen jaar gedaan dus kon heel enthousiast vertellen over eigenlijk alles wat in hem opkwam, hij wist enorm veel en er was eigenlijk geen vraag die onbeantwoord bleef. Verder wijzigde hij in samenspraak met ons het programma een beetje zodat we op de warmste dag nog wat vrije tijd op het strand hadden. Het voelde af en toe meer alsof we met een grote familie onder leiding van opa op pad waren dan dat we met een tour mee waren. In het begin had ik wel het idee dat de Great Ocean Road erg op de Highway 1 in de States leek en niet veel nieuws meer te bieden had maar hier moest ik later bij een bezoek aan de 12 Apostles toch op terug komen. De 12 Apostles zijn rotsformaties vlak voor de kliffen die de kust van Australië vormen, in het licht van de ondergaande zon leverde dit een spectaculair beeld op wat ik ergens anders in de wereld nog niet gezien had. Even later hebben we bij de 'London Arch', wat vroeger de London bridge heette omdat het een rots was die door een gat erin een natuurlijke brug vormde totdat een deel in 1990 instortte, naar de zon gekeken die langzaam in de zee wegzakte om even later ook hier een hele groep pinguïns te zien die het strand op waggelden naar hun slaapplaats in de rotsen.

De volgende dag bezochten we een wildpark vol lokale dieren die niet meer in het wild kunnen overleven. Hier konden we, na eerder al een paar kangoeroes en koala's in de wilde natuur gezien te hebben, diezelfde dieren en nog veel meer anderen van dichtbij zien en voeren. Daarna doken we het Grampians National Park in waar ik in een cultural center voor het eerst kennis maakte met de oorspronkelijke bewoners van dit land; de Aboriginals. In tegenstelling tot de Maori's in Nieuw-Zeeland die met de andere immigranten samen de Nieuw-Zeelanders vormen en altijd enigszins in vrede naast en met elkaar geleefd te hebben, zijn de aboriginals meer een aparte losse groep in de samenleving met hun eigen leefgebieden. Het is te vergelijken met de Indianen in Amerika en ze hebben ook ongeveer dezelfde geschiedenis aangezien de 'witte' immigranten hier vrijwel de gehele Aboriginal bevolking heeft geprobeerd uit te moorden... Er is nog steeds veel discriminatie over en weer tussen de aboriginals en de 'witte' Australiërs maar in principe leven ze nu in vrede naast elkaar en proberen ze elkaars cultuur te respecteren.

Die nacht sliepen we in het National Park en 's avonds hadden we een bbq waar ik, na de dieren dus eerder voor het eerst in het wild aanschouwd te hebben, voor het eerst met het vlees van een kangoeroe in aanraking kwam... Ik moet zeggen het vlees, wat een beetje met hertenbiefstuk te vergelijken is, smaakte erg lekker! Na een kort nachtje slapen gingen we de volgende dag vroeg op pad om een paar hikes te doen twee verschillende bergen op waarvandaan je uitzicht over het hele park had. Bij de tweede berg viel het tijdens de wandeling op dat veel bomen zwartgeblakerd en geheel of gedeeltelijk dood waren en op het uitzichtpunt kon je door de groene vlakte onder je heen ook de rotsen zien waar de bomen op groeiden. Dit gedeelte is bij de hevige bosbranden van 2006 geheel afgebrand en de natuur is nog steeds hard bezig om de schade te herstellen. Na nog een bezoekje bij een waterval waar we geluncht hebben was het tijd om een andere bus te pakken die mij en de helft van de groep naar Adelaide zou brengen. Tijdens deze rit kwam ik voor het eerst in aanraking met het grote 'niets' van Australië. Gedurende ongeveer vijf uur reden we op een snelweg rechtdoor terwijl er naast ons alleen wat bomen, bossen en weilanden waren terwijl de weg voor ons in het niets verdween. Het is heel apart om zo lang op zo'n rechte weg te rijden terwijl er daadwerkelijk geen enkel dorp of stad voorbijkomt maar daar zal ik hier denk ik aan moeten wennen...

In Adelaide heb ik het paasweekend doorgebracht, zoals wel vaker met feestdagen op reis was dit weer even lastig aangezien vrijwel alles gesloten was en de stad er een beetje doods bij lag. Ik had afgesproken met een Australische die bij de groep hoorde met wie ik een aantal maanden geleden in San Diego had opgetrokken, ze had nog een kaart over voor een 'Aussie Rules Football' game of zoals ze het hier noemen een 'footy' game. In een stadion vol zeer enthousiaste Australiërs probeerde ik de sport te begrijpen en die 'Aussie rules' zijn eigenlijk helemaal niet zo veel regels, het spel gaat enorm snel, er wordt veel gescoord en voor de rest ziet het er allemaal vrij chaotisch uit... Maar ik moet zeggen dat ik er snel in zat en dat het toch best vermakelijk is al hoef ik het absoluut niet iedere week te zien. De andere dagen heb ik me vermaakt met een beetje door de stad en het dichtbijgelegen Glenelg, een kustplaatsje, heen dwalen.

Deze update heb ik al een tijdje geleden geschreven maar omdat ik na Adelaide aan een tour door de Outback heen ben begonnen had ik eerder geen internet om het te plaatsen... Maar binnenkort dus meer over de Outback!

  • 17 April 2012 - 09:54

    Pieter-Anne:

    Wat een geweldige foto's, eerst heel vertederend met een baby kangaroo op de foto. En de op volgende foto ligt er een op je bord. En dat je die koala begrijpt, dat snappen we hier ook volledig.

  • 24 April 2012 - 10:07

    Michiel:

    Hoi Pieter,
    Eindelijk weer eens tijd om je wonderlijkke reisverslagen te lezen.
    Ziet er weer goed uit!
    Zelfs de Karts en de skiliften zien er daan anders uit.

    Groetjes en misschien helaas voor jou tot binnenkort.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Pieter

Actief sinds 24 Okt. 2011
Verslag gelezen: 189
Totaal aantal bezoekers 28698

Voorgaande reizen:

09 Januari 2017 - 14 Februari 2017

Panama, Costa Rica en Nicaragua

07 November 2011 - 20 Februari 2012

Mijn trip rond de wereld

Landen bezocht: