Puebla, Oaxaca en Puerto Escondido

Nog net een laatste update in 2011! Na in Puebla en Oaxaca te zijn geweest ben ik nu aanbeland in Puerto Escondido waar ik een klein soort vakantie tijdens mijn reis heb. Het is hier overdag rond de 30 graden en verder is er zon, zee, strand en een zwembad bij het hostel! Een prima plek dus om rond de jaarwisseling een paar dagen te relaxen, een boek te lezen en verder helemaal niks te doen.

Dat wil niet zeggen dat ik de afgelopen week ook stil heb gezeten! Puebla bleek een leuk stadje! Het was zoals eerder al gezegd een stuk kleiner er dan Mexico City en er heerste rond de feestdagen een leuke sfeer. Normaal is dit een studentenstad maar die waren allemaal met vakantie dus werd de stad vooral bevolkt door locals, toeristen en de paar studenten die wel waren blijven hangen. Ik kwam in het hostel een in Costa-Rica wonende Schot tegen die ik eerder in Mexico City met de tour naar Teotihuacán ontmoet had. We hebben samen wat gegeten (een cemida met VEEL chipotle's, pittig dus maar lekker), een biertje gedronken en over reizen gepraat. Altijd een goede combinatie. De dag erna overdag naar Cholula geweest. In dit stadje 20 minuten rijden van Puebla staat een piramide die zo begroeid is dat het van de buitenkant een gewone heuvel lijkt. Op de top van de piramide is een kerkje gebouwd waarvandaan je goed uitzicht hebt op de vulkaan Popocatépetl, toch wel gaaf om een keer gezien te hebben. Die avond was het kerstavond en met een stadscentrum waar meer dan 70 kerken staan is het niet lastig gokken wat de gemiddelde inwoner van Puebla die avond deed. Echt alle kerken waren open en vol met mensen. Ik besloot om even bij de dienst in de grote Kathedraal aan het Zócalo te kijken... En kerkdiensten blijken nog steeds niet mijn ding te zijn. Terwijl er zo'n bisschop, die zijn mijter en een keppeltje af wisselde, wat in een microfoon stond te murmelen zeiden en zongen alle aanwezigen in de afgeladen volle kerk af en toe dingen mee afgewisseld door staan-zitten-staan-zitten-knielen etc. Lekker interactief dus... Hartstikke leuk en fijn voor die mensen dat ze hier hoop of kracht uithalen maar bij mij blijft het toch een beetje een allergische reactie oproepen dus na een half uurtje maakte ik weer dat ik wegkwam.

De volgende dag was het dus kerst en feestdagen zijn voor reizigers een hinderlijke onderbreking van hun dagelijkse bezigheden. Alles is namelijk gesloten dus je kan bijna nergens heen, ik besloot maar een buskaart voor de volgende dag naar Oaxaca te gaan kopen en dat werd uiteindelijk toch nog bijna een avontuur... De heenreis en het kaartje kopen ging goed maar terug zat ik in een collectivo waar Zócalo opstond en die volgens de bestuurder ook naar 'Centro Puebla' ging. dat bleek later ook zo te zijn maar niet naar het Zócalo van Puebla, wel die van een dorp een half uur verderop en dus eindigde ik weer eens naast een bus in the middle of nowhere. Gelukkig ging diezelfde bus ook weer terug en kwam ik 1,5 uur later alsnog aan op mijn bestemming, ook was ik weer een leuke site-seeing tour rijker dus echt vervelend was het niet.

Daarna was het dus de beurt aan Oaxaca! Deze stad 6 uur rijden verderop heeft echt mijn hart gestolen! Het was nog weer wat kleiner dan Puebla en de sfeer was heerlijk! Het Zócalo was mooi, groot en compleet autovrij. Ik wil dit toch wel (met excuses aan alle Tros fans) bombarderen tot het gezelligste plein waar ik ooit geweest ben. Vanwege de feestdagen was het er in de avonden vol en was er van alles te doen, van bandjes (incl. Panfluit) en artiesten die op het plein optraden tot georganiseerd theater en clown acts (waar Mexicanen gek op blijken te zijn). Op de laatste avond liep ik toevallig langs de Kathedraal waar op de voorkant 'Multimedia show 20:30' stond geprojecteerd en na een half uurtje wachten was ik getuige van een onwijs gave digitaal geprojecteerde videoshow op de mooi afgewerkte voorkant van de kathedraal. In de rest van de stad waren er ook veel autovrije straten, was er overal muziek te horen en was de sfeer ontspannen. Verder had de stad ook nog een grote indoor markt waar veel locale specialiteiten, vlees, vis en fruit werd verkocht. Hier heb ik voor het eerst Chapulines gegeten, dit zijn met knoflook, ui en zout aangemaakte gefrituurde sprinkhanen! En stiekem waren ze nog best lekker ook... De laatste dag heb ik een bezoek gebracht aan Monte Albán, de op een berg gelegen voormalige hoofdstad van de Zapoteken. Deze ruine die ook nog een leuk uitzicht gaf over de stad. was erg groot en indrukwekkend, de mensen hier waren zo'n 2000 jaar geleden zo dom nog niet...

Na drie dagen moest ik Oaxaca vaarwel zeggen en ging ik in een klein busje (met alle bagage op het dak) dwars door de Sierra Madre naar Puerto Escondido. De mooie route ging over verschillende haarspeldbocht wegen langs de jungle, over toppen met nauwelijks begroeiing en door dorpen die uit niet meer dan drie huizen bestonden met wat mensen, een ezel en kippen... Gelukkig werd niemand in het busje wagenziek ondanks dat de bestuurder het gaspedaal goed wist te vinden. En 7,5 uur later stond ik in Puerto Escondido waar het bijna 10 graden warmer was dan in Oaxaca. Na een avond aanpassen ben ik inmiddels redelijk gewend en ga ik relaxt oud en nieuw tegemoed. Voor jullie allemaal een goede jaarwisseling en een gelukkig 2012 waarin ik jullie verder op de hoogte zal houden van mijn ervaringen!