Big Sur, Vegas en Grand Canyon

Goed daar zijn we weer :) Zei ik dat ik naar Yosemite ging? Nou niet dus.. Ik was even vergeten dat het die donderdag Thanksgiving zou zijn wat zou betekenen dat ik in Yosemite waarschijnlijk tegen meer mensen dan bomen aan zou lopen... Gelukkig bedacht ik me dit net op tijd, veranderde mijn plannen en zette in mijn autotje (die ik nu dus wel kon huren) koers richting het zuiden. Nadat ik eerst door San José en Santa Cruz heen was gereden kwam ik zo'n 4 uur later aan in het stadje Monterey. Dit (voor usa begrippen) oude stadje was ooit de hoofdstad van Alta California wat onder Spanje en Mexico viel voordat geheel Californië onderdeel werd van de Verenigde Staten. Veel gebouwen uit die tijd staan nog in de stad die door de kleine gebouwtjes meer van een dorp wegheeft. Het was een hele omschakeling om vanuit het drukke San Francisco hier terecht te komen maar een beetje rust was toch ook wel een keer goed.

In het hostel kwam ik twee Vlamingen tegen die met z'n tweeën in 5,5 maand vanuit San Francisco in een U vorm naar New York city aan het reizen zijn. Later bleek dat ze vaste bezoekers zijn van het Dour festival in België en ook nog liefhebbers van Drum 'n Bass zijn dus de klik met mij was snel gemaakt! Ik heb twee dagen met ze in Monterey opgetrokken waarbij op de eerste dag naar Point Lobos National Reserve zijn gegaan. Dit park aan de kust heeft prachtige grote kliffen waar de golven, die door een aankomende storm gigantisch waren, hard tegenaan beukten. Verder hebben we nog een aantal otters, zeehonden en andere dieren kunnen spotten. We hebben ons er uiteindelijk zo lang kunnen vermaken dat we in het donker onze weg door het bos naar de auto terug moesten vinden. De volgende dag wilde ik eigenlijk doorreizen richting Santa Barbara maar door het regenachtige weer bedacht ik dat de highway 1 niet zo mooi zou zijn dus ben ik nog een dagje in Monterey gebleven. Deze heb ik gebruikt om met de Vlamingen naar het grote Monterey Bay Aquarium te gaan. Hier hebben ze enorm veel verschillende soorten vissen, kwallen, zeepaarden en andere soorten zeedieren. Een plek waar je mij normaal niet zo snel zal vinden maar ik heb me hier, vooral door het grote aantal bijzondere dieren die ik nog nooit gezien had, toch prima kunnen vermaken. Diezelfde avond was het thanksgiving en daardoor hadden we een klein probleem aangezien vrijwel alle restaurants, winkels e.d. gesloten zouden zijn. Bij het hostel aangekomen zagen we echter dat er een of ander diner zou zijn en aangezien er weinig andere opties waren besloten we hier maar aan mee te doen. Dit bleek een uitstekende beslissing want het diner was enorm! Het was georganiseerd door mensen uit de buurt die dit ieder jaar met thanksgiving en kerst voor de mensen in het hostel doen. Het eten was heerlijk en het was vooral ook erg gezellig! Ik heb lang met twee mensen uit het nabijgelegen Carmel zitten praten waarvan de man afgelopen zomer Europa (en ook onder andere Amsterdam) had bezocht en er bijzonder enthousiast over was.

De volgende dag bleek ook dat het een goede keus was geweest om een dag te wachten om de Highway 1 te gaan doen. De zon stond vandaag hoog aan een strakblauwe hemel en dat deed de uitzichten vanaf de scenic highway zeker goed! De twee Vlamingen (Erik en Tomas) gingen met me mee en door de vele stops deden we er best een tijd over om de tocht te volbrengen. Rijden in de V.S. bevalt me heel goed, normaal vind ik het al leuk om auto te rijden en de kronkelige wegen hier maken het alleen maar leuker. Verder moet ik zeggen dat ik nog nooit op zulke mooie route's heb gereden als hier en daarvan was de Highway 1 toch wel het hoogtepunt.

In Santa Barbara hebben we eigenlijk niet veel gedaan buiten van het weer genieten (23 graden met zon) op het strand en in een park. Na twee dagen heb ik mijn spullen weer ingepakt om te vertrekken richting Vegas! Nadat ik Erik en Tomas had afgedropt in L.A. zat ik weer alleen in de auto om 5 uur lang dwars door de woestijn te gaan rijden. Ook deze rit was weer super mooi, ik was nog nooit in een woestijn geweest en het is toch een vreemd maar ook boeind landschap. Na die 5 uur in de auto doemde er ineens vanuit het niets een behoorlijke stad op, of nouja stad... Een gigantische kermis met wat huizen eromheen is een betere beschrijving. In het hostel waar ik sliep zat niemand, behalve wat kansloze gasten van een jaar of 30 die een plek om te wonen en te werken in Vegas zochten. Ik was dus op mezelf aangewezen en daar is dit nou juist niet echt de geschikte plek voor, normaal had ik het al niet geweldig gevonden en nu was het helemaal verschrikkelijk. Het was voor mij iets teveel gekte en krankzinnigheid samengepakt op een plek en na een avond over 'The Strip' te hebben gelopen en wat casino's te hebben bezocht besloot ik dat ik hier zo snel mogelijk weer weg moest. Begrijp me niet verkeerd ik hou van een feestje en ik kan me met een leuke licht of vuurwerkshow echt vermaken maar alleen die dingen zonder iets van een normaal leven eromheen trek ik niet. Ik ben voor Chersonissos en Salou niet gemaakt en dus blijkbaar voor Vegas ook niet.

De volgende ochtend dus meteen terug in mijn auto gedoken en richting Flagstaff, AZ gereden, een plaats in de buurt van de Grand Canyon die ik vandaag bezocht heb. Ook de Grand Canyon trekt ieder jaar veel toeristen maar dit vond ik wel echt te gek! Het was een wat bizarre maar schitterende plek met al die steile rode rotsen in de diepte. En zoals mijn reisboekje me vertelde: “alleen van de rand naar beneden kijken is als New York alleen vanaf het Empire State Building bekijken: je moet erin duiken om het echt mee te maken.” Dus ik heb een flinke hike gemaakt van in totaal bijna 10 kilometer! Eerst ben ik voor ongeveer 3 kwart naar beneden gegaan en daarna weer rechtsomkeert omhoog. Vooral dat laatste viel, ook al was ik hier al 10 keer voor gewaarschuwd, flink tegen! ondanks dat de temperatuur boven in de canyon maar ongeveer 5 tot 10 graden was kwam ik uiteindelijk zwetend en buiten adem boven aan. Misschien was dit wel goed om al die hamburgers die ik de afgelopen weken heb gegeten te verbranden... Daarna ben ik nog langs de “rim” gelopen om tijdens de zonsondergang de rotsen steeds van kleur te zien veranderen. Op de terugweg heb ik in the middle of nowhere mijn auto nog even stilgezet om naar de sterrenhemel te kijken die hier op het platteland net zo uitgebreid is als ik van Randolph, NY gewend was. Misschien ben ik al met al dus toch minder een stadsmens dan ik zelf dacht want zonder ook maar een huis gezien te hebben heb ik een van de betere dagen van mijn reis tot nu toe gehad!

P.S. Bedankt allemaal voor jullie reacties! Ondanks dat ik niet op alles kan reageren lees ik ze zeker en vind ik het leuk om wat te horen!