Tongariro, Abel Tasman, Frans Jozef en Queenstown

Ik dacht dat het alweer een eeuwigheid geleden was dat ik voor het laatst een update heb gepost maar ik zie net dat het nog niet eens twee weken terug was... Op het moment reis ik zoveel en doe ik zoveel dingen in een hoog tempo dat het voor mijn gevoel eerder bijna 2 maanden terug is!

Mijn vorige verhaal eindigde dus in twijfel of ik de beroemde Tongariro Alpine Crossing wel kon doen of dat het weer roet in het eten zou gooien. Terwijl de meeste mensen met de bus doorreisden besloot ik samen met twee Duitse jongens de gok te wagen en te wachten op de volgende bus in het hostel bij Tongariro. Na ons één dag met stortregen verveeld te hebben in de hot tub en met het kijken van films moest het er de tweede dag dan toch echt van komen. Toen ik uit mijn bed kwam en naar de receptie liep stond er een groot bord met erop: CROSSING CANCELLED. Vet balen dus want nu hadden we voor niets gewacht... Tot we ineens van iemand hoorde dat de touroperator met wie Stray samenwerkt de enige was die wel naar de berg wilde rijden om te kijken of het echt niet ging. Dus na snel de juiste kleding aan te hebben gedaan zaten we een half uur later toch in een bus richting Tongariro! Daar aangekomen was het weer perfect met een zonnetje, af en toe een wolkje en alleen wel een behoorlijke wind. We maakten de deal dat de tourguide die eigenlijk alleen het vervoer zou regelen voor ons uit richting de top ging lopen en als het te gevaarlijk was zou hij omkeren en ons terugsturen. Wij waren allang blij dat we dit prachtige vulkanische landschap uiteindelijk alsnog te zien kregen dus gingen meteen akkoord. De klim omhoog was mede door de wind nog best zwaar maar de moeite meer dan waard! Ik kan niet beschrijven hoe bizar en gaaf het vulkaanlandschap is (dat trouwens ook voor de Lord of the Rings films is gebruikt). Toen we uiteindelijk op een plateau aankwamen met rechts van ons Mount Ngauruhoe (Mount Doom voor LOTR fans) en recht voor ons de piek die we over moesten om naar de andere kant van de berg te komen kwam de guide naar ons toe gelopen en vertelde ons dat de wind erg sterk was, maar als we bij elkaar bleven en goed uitkeken moest het op zich wel te doen zijn. Tijdens de klim kwamen we erachter dat hij geen grapje maakte want terwijl de wolken vlak over onze hoofden heen schoven en de stoom van de berg voorbij waaide voelden we de sterkste wind die ik ooit in mijn leven heb meegemaakt. Eén vlaag was zelfs zo erg dat ik voor dat ik het zelf doorhad op mijn hurken op de grond zat om niet van de berg afgeblazen te worden... . Eigenlijk maakte dit de ervaring alleen maar bijzonderder dan hij al was! Aan de andere kant aangekomen hebben we bij het grote vulkanisch meer 'Blue Lake' geluncht voor we aan de afdaling door het alpenlandschap en het bos begonnen. Na zo'n 4,5 uur kwam ik samen met een Brit en een Deen als eerste beneden aan en de laatsten zouden 2,5 uur later volgen. Doordat we met de enige touroperator waren die het aandurfde de berg op te gaan was het misschien wel nog spectaculairder, waar er normaal honderden mensen op een dag de crossing doen waren er nu in totaal in een hele dag ongeveer 60 mensen op de berg waardoor de ongerepte natuur nog net iets ongerepter was...

De volgende dag reden we met de bus richting Wellington en omdat het die dag compleet helder was hadden we nog één keer perfect uitzicht op de bergen om ons heen voordat we de natuur weer voor een stad inruilden. Wellington was een leuk stadje aan de zuidkust van het noord eiland. We hadden perfect weer want normaal is hier vooral veel wind en regen maar we hadden een zonnetje en konden dus een dagje lekker buiten relaxen. De ochtend erna pakten we om 7 uur 's ochtends de veerboot die ons via een mooie route langs verschillende fjorden op het Zuidereiland afzette. Daar pakten we de bus die ons naar een campground naast het Abel Tasman national park bracht waar we na een bbq en een kampvuur in cabins gingen slapen. We hadden één vrije dag en die heb ik besteed door het lopen van 11km van de Abel Tasman Coast track die door het bos en over kliffen langs de kust loopt. Terug hebben we de aquataxi gepakt die ons in een speedbootje weer terug naar het begin bracht. Na bij een hutje om de hoek nog één van de betere hamburgers uit mijn leven te hebben gegeten hebben we de avond weer afgesloten met een kampvuurtje!

Na een schitterende scenic drive met de bus, ik vond het wel een beetje jammer dat ik het zelf niet kon rijden, door vier verschillende nationale parken kwamen we aan in Greymouth waar buiten een bierproef bij de lokale bierbrouwer bijzonder weinig te beleven was... De volgende stop was een stuk interessanter: Franz Josef! Niet dat de plaats zelf zo indrukwekkend was, twee straten en puur toeristisch, maar vanwege de locatie in het regenwoud, midden tussen de bergen en naast de Franz Josef Glacier. Op de Franz Josef Glacier worden guided Glacier hikes georganiseerd waarbij je dus in één dag over de gletsjer heen hiked! Na Tongariro was dit het tweede bizarre landschap in een korte tijd, waar ik eerst midden in het niks op een vulkaan stond bevond ik me nu in een landschap wat alleen maar uit ijs bestond. De tocht was misschien iets minder indrukwekkend dan Tongariro maar nog steeds erg speciaal. We kregen spikes die we onder onze schoenen moesten binden en tijdens de tocht zelf was de guide constant bezig met zijn pikhouweel om trappetjes uit het ijs te hakken. Naast dat het al speciaal was om over het ijs te klimmen en te lopen was ook het uitzicht de moeite waard en hadden ze nog een aantal nauwe gangen, tunnels en grotten waar je je doorheen kon wurmen. Na zo'n 8 uur over het ijs heen gestruind te hebben keerden we terug in het dorp waar we ons even later in een spapool lieten zakken om onze spieren weer tot rust te laten komen.

Inmiddels zit ik al een paar dagen in Queenstown waar ik tot donderdag zal blijven zitten. Queenstown is een leuk stadje wat ook weer midden in een gebergte aan een meer ligt. Gister heb ik me met een groepje van zes andere reizigers vermaakt met frisbeegolf in het park (wat leuker is dan het klinkt) en 's avonds hebben we de vele kroegen en clubs die het stadje rijk is bezocht! Voor de rest is de stad vrij toeristisch en is het bekend voor de gelegenheid om één van de extreme activiteiten te doen zoals bungy jumpen of skydiven... Ik heb daar alleen geen geld voor over dus zal het voor mij vooral neerkomen op relaxen en van de zon genieten!